"η ικανότητα των ατόμων να αντιμετωπίζουν επιτυχώς σημαντικές αλλαγές, αντιξοότητες ή κινδύνους" (Lee & Cranford, 2008), ή σύμφωνα με άλλους "Η σταθερότητα ή η γρήγορη ανάκαμψη ή ακόμη και η ανάπτυξη του ατόμου υπό σημαντικές δυσμενείς συνθήκες" (Leipold & Greve, 2009).
Αυτό που χρειάζεται να διευκρινιστεί, είναι ότι το να είναι κάποιος ψυχικά ανθεκτικός , δεν σημαίνει ότι δεν έχει βιώσει στρεσογόνες και δύσκολες καταστάσεις. Πράγματι, η βίωση απαιτητικών συνθηκών πιθανόν συμβάλλει στο δρόμο της ανάπτυξης ψυχικής ανθεκτικότητας. Την δεξιότητα αυτή μπορούμε να την αναπτύξουμε δυνητικά όλοι, αφιερώνοντας χρόνο στο να την καλλιεργήσουμε.
Είναι γεγονός πως όλοι συναντάμε προκλήσεις . Άλλες μπορεί να αφορούν τις εκτέλεση των καθημερινών υποχρεώσεων ενώ άλλες μπορεί να επιφέρουν συνέπειες με πιο μακρόχρονο χαρακτήρα (π.χ. η απώλεια ενός οικείου προσώπου , η απόλυση από το χώρο εγασίας κ.α.)
Κάθε αλλαγή, επηρεάζει τους ανθρώπους διαφορετικά, φέρνοντας μια μοναδική πλημμύρα σκέψεων, δυνατών συναισθημάτων και αβεβαιότητας. Ωστόσο, οι άνθρωποι προσαρμόζονται γενικά με την πάροδο του χρόνου σε καταστάσεις που αλλάζουν στη ζωή και σε αγχωτικές καταστάσεις - εν μέρει χάρη στην ανθεκτικότητα.
Βασικά συστατικά που καθορίζουν την ανθεκτικότητα είναι τα δυνατά σημεία που διαθέτει κανείς , τα οποία συγκαταλέγονται – ανάμεσα σε άλλα- στους λεγόμενους προστατευτικούς παράγοντες . Η επίγνωση των δυνατών μας σημείων , μοναδικά για τον καθένα, είναι τα όπλα που καλείται να επιστρατεύσει κανείς μπροστά σε μια δύσκολη συνθήκη ενώ η αξιοποίηση τους, μας επιτρέπει να ανακτήσουμε τον έλεγχο και να ανακάμψουμε.
Υπάρχουν πολλές πτυχές της ζωής μας, τις οποίες μπορούμε να ελέγχουμε, να τροποποιούμε και να μεγαλώ. Αυτός είναι ο ρόλος της ανθεκτικότητας. Το να είμαστε πιο ανθεκτικοί όχι μόνο μας βοηθά να περάσουμε αλώβητοι από δύσκολες συνθήκες, αλλά μας δίνει τη δυνατότητα να εξελιχθούμε ή ακόμη και να βελτιώσουμε τη ζωή μας στην πορεία.