Η ευγνωμοσύνη στη διεθνή βιβλιογραφία συνδέεται με την κάθαρση και την αμοιβαιότητα. Αυτοί, είναι οι δύο κυριότεροι «στόχοι» των ανθρώπων που εκφράζουν ευγνωμοσύνη.
Η κάθαρση είναι η διαδικασία κατά την οποία ένα άτομο απελευθερώνει έντονα συναισθήματα. Για παράδειγμα, μετά από ένα αγχωτικό ή τραυματικό συμβάν, το κλάμα αποτελεί ένα μέσο, για μια τέτοια ισχυρή απελευθέρωση. Με παρόμοιο τρόπο, η ευγνωμοσύνη λειτουργεί ως κάθαρση. Δείχνουμε ,δηλαδή, ευγνωμοσύνη, στην προσπάθειά μας να απελευθερώσουμε κάποιο αρνητικό συναίσθημα όπως η ενοχή, η θλίψη, ο θυμός κλπ.
Η αμοιβαιότητα αφορά στην ανταλλαγή ενεργειών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, την ανταλλαγή θετικών συναισθημάτων. Όταν κάποιος κάνει μια πράξη ευγνωμοσύνης για ένα άλλο άτομο, τότε το άτομο αυτό μπορεί κινητοποιηθεί να κάνει μία ευγενική πράξη ανταπόδοσης ή να συνεχίσει τις ευγενικές χειρονομίες προς άλλους. Άλλωστε, οι πράξεις ευγνωμοσύνης δεν είναι μόνο για τους ανθρώπους που γνωρίζουμε! Έτσι η θετικότητα μεταδίδεται και πέρα από τον δικό μας κύκλο.