-Να είναι ρεαλιστική. Πχ: Αν κάνω ένα λάθος στη δουλειά μου θα απολυθώ. (Το πιθανότερο είναι να δεχθείτε παρατήρηση, αλλά λιγότερο πιθανό να απολυθείτε εξαιτίας ενός λάθους.)
-Να μην περιέχει γενικεύσεις. Πχ: Όλοι με αντιπαθούν. (Σίγουρα δεν μπορούμε να ταιριάζουμε με όλους τους ανθρώπους, αλλά δεν είναι πολύ πιθανό να σας αντιπαθεί κάθε άνθρωπος που γνωρίζετε.)
-Να μην είναι «άσπρο ή μαύρο». Πχ: Όποιος δεν έχει το ιδανικό βάρος, είναι χοντρός. (Φυσικά υπάρχουν πολλά ενδιάμεσα στάδια ανάμεσα στο ελάχιστο φυσιολογικό βάρος και στην παχυσαρκία.)
-Να μην είναι αυθαίρετη. Πχ: Αν ο σύντροφός μου δε θυμηθεί την επέτειό μας, δε με αγαπάει. (Αυτό είναι ένα αυθαίρετο συμπέρασμα γιατί μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ξεχάσει κάποιος μία επέτειο και πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να αντιληφθείτε την αγάπη του συντρόφου σας.)
-Να μην περιέχει μεγιστοποίηση. Πχ: Αν δε με προσλάβουν σε αυτή τη δουλειά, θα πεθάνω. (Σίγουρα μία δουλειά δεν είναι όλη σας η ζωή.)
-Να μην περιέχει «ταμπέλα». Πχ: Είμαι ο τεμπέλης/χαζούλης της παρέας. (Σίγουρα θα έχεις πολλά άλλα χαρακτηριστικά που συνθέτουν την προσωπικότητά σου και δεν αξίζει να «φοράς» μία συγκεκριμένη ταμπέλα)
-Να μην περιέχει πρέπει. Πχ: Πρέπει να είμαι καλή νοικοκυρά. (Δεν υπάρχουν πράγματα που πρέπει να κάνεις ή να είσαι, μόνο πράγματα που θέλεις.)
-Να μην περιέχει προσωποποίηση. Πχ: Σήμερα βρήκε να βρέξει, που θέλω να πάω για καφέ… εμ βέβαια, τόσο άτυχη που είμαι… (Τα καιρικά φαινόμενα δεν προκαλούνται από την ατυχία ενός ατόμου.)