Όλοι μας κάποια στιγμή, επιλέγουμε συνειδητά να αφήσουμε κάτι για αργότερα, παρόλο που έχουμε την επιλογή να το πράξουμε άμεσα.
Όλοι μας κάποια στιγμή, επιλέγουμε συνειδητά να αφήσουμε κάτι για αργότερα, παρόλο που έχουμε την επιλογή να το πράξουμε άμεσα.
Σίγουρα, μια τέτοια συμπεριφορά δεν φέρνει την καταστροφή, αλλά μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα της ζωής μας, κυρίως όταν πρόκειται για επείγοντα και σημαντικά θέματα. Ωστόσο, έχει σημασία να κατανοήσουμε τις αιτίες που διαιωνίζουν αυτή την "συνήθεια" δεδομένου ότι μόνο τότε θα μπορέσουμε να απαλλαγούμε από αυτήν.
Όσο περίεργο και αν ακούγεται, βασικές πηγές αναβλητικότητας μπορεί να είναι τόσο ο φόβος της αποτυχίας όσο και ο φόβος της επιτυχίας. Στην πρώτη περίπτωση, φοβούμενοι την αρνητική έκβαση μιας κατάστασης προτιμάμε την αδράνεια, που λειτουργεί σαν προσωρινή ζώνη ασφαλείας. Στην δεύτερη, θεωρώντας ότι η επιτυχία συνοδεύεται από υψηλότερες προσδοκίες και απαιτήσεις από τους γύρω μας, για τις οποίες αμφιβάλουμε ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε, προτιμάμε να παρατείνουμε το χρόνο.
Επιπλέον, πολλές φορές προσκολλούμαστε σε κάτι, επειδή νιώθουμε ασφάλεια. Τα πράγματα είναι προβλέψιμα και αυτό δημιουργεί μια οικειότητα που δε θέλουμε να ρισκάρουμε. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να αναβάλλει τη διακοπή μιας σχέσης διότι αυτό προϋποθέτει την προσαρμογή σε νέα "άγνωστα" δεδομένα.
Τέλος, η αναβλητικότητα ενδέχεται να είναι απόρροια κάποιας διαταραχής διάθεσης. Αυτό είναι έκδηλο και σε άτομα με καταθλιπτικά συμπτώματα, τα οποία δυσκολεύονται να αναλάβουν δράση, είτε λόγω χαμηλών αποθεμάτων ενέργειας είτε λόγω έλλειψης αυτοπεποίθησης κλπ.